บล็อคเต้าหู้

การหมัก:ตำนานที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งเกี่ยวกับเต้าหู้ก็คือมันดูดซับส่วนผสมที่อยู่รอบๆ สิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับเต้าหู้แช่แข็งที่มีรูพรุนมากเท่านั้น เว้นแต่คุณจะมีเวลาหกชั่วโมงในการซูวีเต้าหู้และถ่ายความชื้นภายในออกจนหมด อย่าคาดหวังว่าจะได้รสชาติมากมายจากน้ำดอง ตำนานนี้ถูกจับต่อสาธารณะในหนังสือของเดโบราห์ เมดิสันเรื่อง This Can't Be Tofu! ซึ่งเธอสนับสนุนวิธีการเคลือบเต้าหู้เพื่อเพิ่มรสชาติ หากต้องการเคลือบ ให้ทอดเต้าหู้โดยใส่น้ำมันหรือไม่ใช้ก็ได้จนเป็นสีทอง จากนั้นเติมน้ำดองเพื่อให้เนื้อด้านนอกที่ทอดได้ซึมซับรสชาติ และความร้อนของกระทะจะทำให้ซอสกลายเป็นน้ำเชื่อมที่เกาะตัวกัน เต้าหู้บล็อกคือสิ่งที่คุณจะพบได้บ่อยที่สุดในร้านขายของชำและร้านอาหาร ทำโดยใช้วิธีนมเปรี้ยวและเวย์ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น บางครั้งเรียกว่า "เต้าหู้ฝ้าย" เนื่องจากเนื้อสัมผัสที่นุ่มของนมเปรี้ยว คุณจะพบเต้าหู้บล็อกที่ขายบรรจุในน้ำในถาดพลาสติก ซึ่งเป็นวิธีการเก็บรักษาที่เป็นมิตรต่อเชิงพาณิชย์ซึ่งพัฒนาขึ้นในปี 1966 โดย Shoan Yamauchi ในลอสแอนเจลิส เต้าหู้ขาว อ่อนจะถูกกดโดยใช้เวลาน้อยที่สุดในบรรดาเต้าหู้บล็อกทั้งหมด เพื่อให้เต้าหู้สามารถผสมผสานเข้ากับเวย์ที่เหลือได้อย่างลงตัว บล็อกเรียบนี้ยังคงมีพื้นผิวเมื่อแตกออก เหมือนกับที่มักจะทำเมื่อหยิบจับอย่างนุ่มนวล มีลำตัวที่ละเอียดอ่อนคล้ายกับ Jell-O และมีรสชาติคล้ายน้ำนมอ่อนๆ ความคล้ายคลึงกับขนมหวานทำให้เต้าหู้อ่อนเป็นฐานที่เป็นกลางที่ดีสำหรับองค์ประกอบหวาน มันใช้ได้ดีพอๆ กันกับอาหารคาว เนื่องจากมีปริมาณน้ำสูง จึงไม่แนะนำให้ใช้เต้าหู้อ่อนในการทอดแบบตื้น เพราะการสปัตเตอร์และการคายกลับอาจเป็นอันตรายได้ แต่การตีและทอดด้วยวิธีที่ห่อหุ้มก้อนจนเต็ม ทำให้เกิดความสุขของถั่วเหลืองที่นุ่มนวลอย่างน่ามหัศจรรย์

โพสต์โดย : boll เมื่อ 23 ก.ย. 2566 15:00:55 น. อ่าน 71 ตอบ 0