ประวัติศาสตร์ Pierre Sonnerat

 (1748–1814) เก็บตัวอย่างของมันในปี 1771-1772 ซึ่งมีรายชื่ออยู่ใน Encyclopédie Méthodique ของ Lamarck (1796) มะกรูดมะนาวของเขาได้รับการบันทึกไว้ในซีลอน พ.ศ. 2411 ภายใต้ชื่อมะกรูดซึ่งเขาใช้ทาน้ำที่เท้าของเขา ถุงเท้าป้องกันปลิงกัด นี่อาจเป็นที่มาของชื่อเขามะนาว = การทำอาหาร = ใบ C. hystrix ใช้ในอาหารเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เช่น อินโดนีเซีย ลาว กัมพูชา และไทย ใบเป็นส่วนที่พืชใช้บ่อยที่สุด ไม่ว่าจะสด แห้ง หรือแช่แข็ง ใบใช้กันอย่างแพร่หลายในอาหารไทย (เช่น ต้มยำกุ้ง) และอาหารกัมพูชา ประโยชน์ของมะกรูด (วางฐาน ครืน) ใบถูกนำมาใช้ในอาหารเวียดนามเพื่อเพิ่มรสชาติให้กับอาหารประเภทสัตว์ปีก และลดกลิ่นฉุนเมื่อนึ่งหอยทาก นอกจากนี้ในหมู่บ้านเวียดนามที่เก็บหนอนไหมจะนำหนอนไหมในระยะดักแด้มาผัดกับใบมะกรูด ใบนี้ใช้ในอาหารอินโดนีเซีย (โดยเฉพาะอาหารบาหลีและชวา) ในอาหาร เช่น โซโต อะยัม ร่วมกับใบกระวานอินโดนีเซีย สำหรับสัตว์ปีกและปลา นอกจากนี้ยังใช้ในอาหารมาเลเซียและพม่า เปลือก (ผิว) มักใช้ในน้ำพริกแกงลาวและไทยเพื่อเพิ่มรสชาติและความฝาด เปลือกของผลไม้เรียกว่าคมบาบา ใช้ในอาหารครีโอลในมอริเชียส เรอูนียง และมาดากัสการ์เพื่อปรุงรสเหล้ารัมและรูเกล ในกัมพูชา ผลไม้ทั้งลูกจะแช่อิ่ม/หวานและรับประทาน = ยา = น้ำและเปลือกของเปลือกใช้ในการแพทย์แผนโบราณในบางประเทศในเอเชีย น้ำของผลไม้มักใช้ในแชมพูและคิดว่าสามารถฆ่าเหาได้

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 14 ส.ค. 2566 21:46:02 น. อ่าน 71 ตอบ 0