โควิด-19 และภาวะทุพโภชนาการ

 ภาวะทุพโภชนาการมีทั้งโภชนาการเกินและต่ำกว่าปกติ การขาดวิตามิน แร่ธาตุ และโรคอ้วนนำไปสู่ผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่ไม่ดี ภาวะทุพโภชนาการมีผลกระทบที่น่าสังเกตใน COVID-19 สถานการณ์การแพร่ระบาดในปัจจุบันได้เพิ่มความชุกของภาวะทุพโภชนาการอย่างค่อยเป็นค่อยไปเนื่องจากการขาดโอกาสในการทำงานและการทำงานเนื่องจากการปิดเมืองและคุณภาพของอาหารที่ลดลง [ 17 ] ผู้ใหญ่ประมาณ 1.9 พันล้านคนเป็นโรคอ้วน และประชากร 462 ล้านคนมีน้ำหนักต่ำกว่ามาตรฐาน การเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับภาวะโภชนาการต่ำกว่าเกณฑ์มีประมาณ 45% ในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี โรคไม่ติดต่อที่เกี่ยวข้องกับอาหาร [NCDs] เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคหัวใจและหลอดเลือดเชื่อมโยงกับภาวะทุพโภชนาการ [ 18 , 19]. บังเอิญกลุ่มประชากรที่เป็นโรคเหล่านี้มีความเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อ COVID-19 ประเทศที่มีรายได้ปานกลางต่ำมีแนวโน้มที่จะเพิ่มภาวะทุพโภชนาการเป็นสองเท่าเนื่องจากขาดการเข้าถึงอาหารโภชนาการ [ 20 ] ภาวะการขาดวิตามิน การศึกษาชี้ว่าประชากรส่วนใหญ่ที่ติดเชื้อโควิดมีภาวะทุพโภชนาการอย่างรุนแรง และประชากรส่วนน้อยมีความเสี่ยงต่อภาวะทุพโภชนาการ [ 21 , 22 ] ผู้ป่วยที่ขาดสารอาหารซึ่งติดเชื้อ COVID-19 ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเป็นเวลานานเมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่ไม่ขาดสารอาหาร ภาวะทุพโภชนาการมีความสัมพันธ์แบบผกผันและเป็นอิสระต่อกันกับระยะเวลาการนอนโรงพยาบาล [ 18]. โภชนบำบัดทางการแพทย์และการดำเนินการตามแผนการดูแลทางโภชนาการมีบทบาทสำคัญในการประเมิน ป้องกัน อัตราการติดเชื้อในประชากรที่มีความเสี่ยงสูง เช่น เด็ก ผู้สูงอายุ ทารกแรกเกิด และสตรีให้นมบุตร [ 23 ] นอกจากภาวะทุพโภชนาการแล้ว การขาดธาตุอาหารอาจบงการสภาวะและวิถีของโรคโดยออกฤทธิ์ต่อกลไกของเซลล์หลายอย่าง เช่น การควบคุมในทางเดินของระบบภูมิคุ้มกัน กลไกการสร้างใหม่ และการรักษาบาดแผล [ 24]. สารอาหารระดับจุลภาค เช่น วิตามิน ให้ผลต่อเซลล์ สรีรวิทยา และเภสัชวิทยาต่างๆ รวมถึงการสร้างภูมิคุ้มกัน การซ่อมแซมเซลล์ การเพิ่มจำนวน ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ซึ่งจะมีบทบาทสำคัญในการป้องกันการติดเชื้อ และยังสามารถใช้เป็นการบำบัดแบบเสริมในการจัดการกับโควิด- 19 [ 25 ]. บทความนี้ทบทวนความสำคัญขององค์ประกอบการติดตามวิตามินดีและความสำคัญในการจัดการ COVID-19 และสภาวะโรคร่วมที่เกี่ยวข้อง

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 10 ก.ค. 2566 16:14:15 น. อ่าน 83 ตอบ 0