ต้นกล้าที่เกิดจากเอ็มบริโอในกระบวนการงอก

ต้นกล้าที่เกิดจากเอ็มบริโอในกระบวนการงอก จัดเป็น epigeal (ใบเลี้ยงเหนือดิน มักจะเป็นสีเขียวและสามารถสังเคราะห์แสงได้) และ hypogeal (ใบเลี้ยงใต้ดิน) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพืชใบเลี้ยงเดี่ยว อวัยวะดูดซับพิเศษอาจพัฒนาที่ระดมวัสดุสำรองและถอนออกจากเอนโดสเปิร์ม ตัวอย่างเช่น ในหญ้า เมล็ดพันธุ์ ใบเลี้ยงถูกดัดแปลงเป็นสคิวเทลลัมที่หลั่งเอนไซม์ (“เกราะป้องกัน”) ระหว่างเอ็มบริโอและเอนโดสเปิร์มในยิมโนสเปิร์ม (พืชที่มี "เมล็ดเปลือย" เช่น ต้นสน ปรง และแปะก๊วย) ออวุลไม่ได้อยู่ในรังไข่แต่วางอยู่บนโครงสร้างคล้ายใบไม้ที่เรียกว่า megasporophylls ระยะเวลาที่ยาวนานมักแยกการผสมเกสรและการปฏิสนธิออกจากกัน และออวุลจะเริ่มพัฒนาเป็นเมล็ดนานก่อนที่จะมีการปฏิสนธิ ในบางกรณี ในความเป็นจริง การปฏิสนธิจะไม่เกิดขึ้นจนกว่าออวุล (“เมล็ด”) จะหลุดออกจากต้น ตัวอย่างเช่น ในยุโรปหรือสกอต ต้นสน (Pinus sylvestris) โคนตัวเมีย (กลุ่มของ megasporophylls ที่สำคัญ) เริ่มพัฒนาในฤดูหนาวและพร้อมที่จะรับละอองเรณูจากโคนตัวผู้ในฤดูใบไม้ผลิ ในช่วงฤดูปลูกแรก หลอดละอองเรณูจะเติบโตอย่างช้าๆ ผ่านนิวเคลียส ในขณะที่ภายในออวุล เมกะสปอร์นิวเคลียส ผ่านการแบ่งเป็นชุดๆ

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 8 ก.ค. 2566 18:07:43 น. อ่าน 77 ตอบ 0