แง่มุมหนึ่งของการปฏิวัติ

ของการเคลื่อนไหวเชิงสัมพัทธภาพซึ่งนำเสนอโดย Einstein แต่ก่อนหน้านี้สร้างขึ้นโดย [+]เคิร์ท เรนชอว์ คนอย่าง George FitzGerald และ Hendrik Lorentz ซึ่งทำงานในศตวรรษที่ 19 ได้รับสิ่งที่น่าตื่นเต้น เมื่อคุณเข้าใกล้ความเร็วแสง จักรวาลที่คุณสังเกตเห็นดูเหมือนจะเล่นตามกฎที่แตกต่างกัน โดยปกติแล้ว เราคุ้นเคยกับไม้บรรทัดซึ่งเป็นวิธีที่ดีในการวัดระยะทาง และนาฬิกาก็เป็นวิธีที่ดีในการวัดเวลา หากคุณต้องเอาไม้บรรทัดไปวัดวัตถุที่กำลังเคลื่อนที่ คุณจะต้องวัดค่าเดียวกันกับที่วัตถุนั้นอยู่กับที่ หรือหากมีคนบนวัตถุนั้นใช้ไม้บรรทัดของตนเอง ความเร็วแสง ในทำนองเดียวกัน หากคุณใช้นาฬิกาเพื่อวัดระยะเวลาที่ผ่านไประหว่างสองเหตุการณ์ในขณะที่มีคนอยู่บนวัตถุที่กำลังเคลื่อนไหว คุณคาดหวังว่าทุกคนจะได้รับผลลัพธ์เดียวกัน แต่คุณไม่ได้ผลลัพธ์เดียวกัน! หากคุณวัดความยาวของวัตถุที่กำลังเคลื่อนที่ คุณจะเห็นว่าวัตถุนั้นสั้นกว่า ความยาวจะหดตัวเมื่อคุณเคลื่อนที่ และจะหดตัวมากขึ้นเมื่อคุณเข้าใกล้ความเร็วแสง ในทำนองเดียวกัน หากคุณวัดว่านาฬิกาของคนที่เคลื่อนไหวนั้นเดินเร็วแค่ไหน คุณจะเห็นว่านาฬิกาของพวกเขาเดินช้าลงเมื่อเทียบกับนาฬิกาของคุณ เราเรียกปรากฏการณ์ทั้งสองนี้ว่า การหดตัวยาว และ การขยายเวลา และสิ่งเหล่านี้ถูกค้นพบเมื่อไอน์สไตน์ยังเป็นเด็กเล็กๆ

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 13 มิ.ย. 2566 16:19:37 น. อ่าน 97 ตอบ 0