วัสดุไฮบริด

วัสดุไฮบริดสามารถจำแนกตามปฏิสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่างสายพันธุ์อนินทรีย์และอินทรีย์วัสดุ ไฮบริด คลาส Iคือวัสดุที่แสดงอันตรกิริยาระหว่างสองเฟสอย่างอ่อน เช่นแวนเดอร์วาลส์พันธะไฮโดรเจนหรืออันตรกิริยาไฟฟ้าสถิต อย่างอ่อน วัสดุไฮบริด คลาส II คือวัสดุที่แสดง ปฏิกิริยา ทางเคมีที่รุนแรงระหว่างส่วนประกอบต่างๆ เช่นพันธะโควาเลนต์ คุณสมบัติทางโครงสร้างยังสามารถใช้เพื่อแยกความแตกต่างระหว่าง วัสดุ ไฮบริดต่างๆ มอยอิตีอินทรีย์ที่มีกลุ่มการทำงานที่อนุญาตให้แนบกับเครือข่ายอนินทรีย์ เช่น กลุ่มไทรอัลคอกซีไซเลน สามารถทำหน้าที่เป็นตัวดัดแปลงเครือข่ายได้เนื่องจากในโครงสร้างสุดท้าย เครือข่ายอนินทรีย์จะถูกแก้ไขโดยกลุ่มอินทรีย์เท่านั้น ฟีนิลไตรอัลคอกซีไซเลนเป็นตัวอย่างของสารประกอบดังกล่าว พวกเขาปรับเปลี่ยนโครงข่ายซิลิกาในกระบวนการโซล-เจลผ่านปฏิกิริยาของกลุ่มไทรอัลคอกซีไซเลน โดยไม่ต้องจัดหากลุ่มฟังก์ชันเพิ่มเติมที่ตั้งใจให้เกิดปฏิกิริยาเคมีเพิ่มเติมกับวัสดุที่ก่อตัวขึ้น หากมีการรวมกลุ่มฟังก์ชันปฏิกิริยา ระบบจะเรียกว่าตัวสร้างฟังก์ชันเครือข่าย. สถานการณ์จะแตกต่างออกไปหากกลุ่มหลักสองหรือสามกลุ่มแก้ไขกลุ่มอินทรีย์ สิ่งนี้นำไปสู่วัสดุที่กลุ่มอนินทรีย์เป็นส่วนสำคัญของเครือข่ายไฮบริดในภายหลัง ระบบประเภทหลังเรียกว่าตัวสร้างเครือข่าย