นักบินอวกาศของนาซา แคธลีน รูบินส์ และไมเคิล

นักบินอวกาศของนาซา แคธลีน รูบินส์ และไมเคิล ฮอปกินส์ จะหยดขนาดที่ต้องการเพียงหยดเดียวที่จุดศูนย์กลางบนพื้นผิว หยดนี้อยู่ใกล้แต่ไม่ได้แตะต้อง ช่องหน้าต่างเล็กๆ ที่เจาะไว้ล่วงหน้าสู่พื้นผิว แมคเครนนีย์กล่าว จากนั้นนักบินอวกาศได้ฉีดน้ำผ่านทางช่องหน้าต่าง ซึ่งรวบรวมและเพิ่มจำนวนหยดที่อยู่ติดกัน การฉีดจะดำเนินต่อไปจนกว่าทั้งสองหยดจะสัมผัสกัน ซึ่งจุดนั้นพวกมันจะรวมตัวกัน การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบแบบจำลอง Davis-Hocking ซึ่งเป็นวิธีง่ายๆ ในการจำลองหยดน้ำ หากหยดน้ำอยู่บนพื้นผิว สถานีอวกาศ ส่วนหนึ่งของน้ำจะสัมผัสกับอากาศและสร้างส่วนต่อประสาน ในขณะที่ส่วนที่สัมผัสกับพื้นผิวจะสร้างขอบหรือเส้นสัมผัส แบบจำลอง Davis-Hocking อธิบายสมการของเส้นสัมผัส ผลการทดลองยืนยันและขยายพื้นที่พารามิเตอร์ของแบบจำลอง Davis-Hocking ในฐานะผู้วิจัยหลักดั้งเดิมของโครงการ ศาสตราจารย์ Paul Steen แห่งมหาวิทยาลัย Cornell ผู้ล่วงลับได้มอบทุนสนับสนุนเป็นลายลักษณ์อักษร เดินทางไปหาผู้ทำงานร่วมกันทั่วโลก ฝึกฝนนักศึกษาระดับปริญญาเอก และวิเคราะห์การศึกษาเกี่ยวกับภาคพื้นดินอย่างพิถีพิถัน ทั้งหมดนี้ด้วยความปรารถนาที่จะได้เห็นผลงานของเขาประสบความสำเร็จในการดำเนินการบนสถานีอวกาศนานาชาติ . น่าเศร้าที่ Steen เสียชีวิตเพียงไม่กี่เดือนก่อนที่การทดลองของเขาจะเริ่มต้นขึ้น แม้ว่าจะเป็นเรื่องน่าเศร้าที่เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อดูผลลัพธ์ เราหวังว่าผลงานชิ้นนี้จะทำให้เขาและครอบครัวภาคภูมิใจ แมคเครนนีย์กล่าว

โพสต์โดย : somzaa เมื่อ 17 พ.ค. 2566 00:20:14 น. อ่าน 90 ตอบ 0