ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป

ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปหรือทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปคือทฤษฎีทางเรขาคณิตของความโน้มถ่วงที่ตีพิมพ์โดยอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ในปี 1916 เป็นคำอธิบายปัจจุบันของความโน้มถ่วงในฟิสิกส์สมัยใหม่ เป็นการรวมทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษและกฎความโน้มถ่วงสากลของนิวตันเข้าด้วยกัน และอธิบายแรงโน้มถ่วงเป็นคุณสมบัติทางเรขาคณิตของอวกาศและเวลา หรือกาลอวกาศ ทฤษฎีสัมพัทธภาพ  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความโค้งของกาลอวกาศเกี่ยวข้องโดยตรงกับโมเมนตัมทั้งสี่ (พลังงานมวลและโมเมนตัมเชิงเส้น) ของสสารและรังสีที่มีอยู่ ความสัมพันธ์นี้ระบุโดยสมการสนามของไอน์สไตน์ ซึ่งเป็นระบบสมการเชิงอนุพันธ์ย่อย คำทำนายมากมายเกี่ยวกับทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากฟิสิกส์คลาสสิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับกาลเวลา รูปทรงเรขาคณิตของอวกาศ การเคลื่อนที่ของวัตถุในการตกอย่างอิสระ และการแพร่กระจายของแสง ตัวอย่างของความแตกต่างดังกล่าว ได้แก่ การขยายเวลาด้วยแรงโน้มถ่วง การเลื่อนสีแดงด้วยแรงโน้มถ่วงของแสง และการหน่วงเวลาด้วยแรงโน้มถ่วง การคาดการณ์ของทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปได้รับการยืนยันในการสังเกตและการทดลองทั้งหมดจนถึงปัจจุบัน แม้ว่าทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปจะไม่ใช่ทฤษฎีสัมพัทธภาพเพียงอย่างเดียวของแรงโน้มถ่วง แต่เป็นทฤษฎีที่ง่ายที่สุดที่สอดคล้องกับข้อมูลการทดลอง อย่างไรก็ตาม คำถามที่ยังไม่มีคำตอบยังคงเป็นคำถามพื้นฐานที่สุด นั่นคือวิธีการที่ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปสามารถคืนดีกับกฎของควอนตัมฟิสิกส์เพื่อสร้างทฤษฎีแรงโน้มถ่วงควอนตัมที่สมบูรณ์และสอดคล้องกันในตัวเอง

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 5 พ.ค. 2566 16:52:12 น. อ่าน 100 ตอบ 0